من هنوز هستم

روزهای سخت تمومی ندارن، آدم وقتی به آرامش میرسه که افقی شده باشه

دارم سعی میکنم با مشکلات بجنگم

با بیماریهام کنار بیام، مدتیه وضع چشمهایم وخیم شده به شدت دیدم کم شده و تورمو عفونت آزارم میده آنتی بیوتیک‌ها دیگه جواب نمیده، برای یه مرخصی که دکتر برم کلی باید توضیح بدم

الحق که راحت گذشتی

از تو نمی‌گذرم همواره در وجودم جریان داری امیدم برای بودن و جنگیدنی و زندگی را بخاطر روزهای خوب بودنت میگذرانم

مراقب خودت باش

همین

بستری میشم برای درمان کبد و چشمهام، من گر چه بدون تو غصه میخورم اما از تو یاد گرفتم مشکلاتمو بزرگ نکنم و مردونه پاش وایسم و بلاخره با آرامش و در گذر زمان پیروز بشم، همسفر من   ((:

یادمه قبلنا که حالم بد میشد یا بیمارستان بستری بودم تا خود صبح حضورتو کنارم درک میکردم و گاهی حتی میدیدم و نظاره گر بی تابی هایت بودم اما حالا چه شده که اصلا از حال هم خبر نداریم، کی اجازه دادی اینطور بینمون فاصله بیفته، آیا خودت خواستی یا خودش پیش اومد یا پیش اوردمش، نمیدانم، اما قطعا اتفاق دردناکی بوده است، شاید برای تو نه، اما برای من که همه ی دنیایم بوده ای سخت بوده است و سخت هست...

سکوتش با دلم چنین نامهربانی‌ها کرده است چاره

و الا حضرت عشق کجا و نامهربانی های بیراه

تماشای تو می کردم و غافل بودم 

کز تماشای تو خلقی به تماشای منند

 گفته بودی که چرا محو تماشای منی 

و چنان محو که یکدم مژه بر هم نزنی

 مژه برهم نزنم تا که ز دستم نرود

 ناز چشم تو بقدر مژه بر هم زدنی

چشمهایم هنوز خوب نشده، نمیدونم میتونم مثل گذشته دیدم کامل بشه،

ممنونم که هستی

با بودنت روحیه خوبی دارم

همیشه دوستت دارم مهربانم

مراقب خودت باش 

چرا باید یکی رو اینقدر بخوای و اینقدر دست نیافتنی باشه، چرا باید اینقدر دوست بداری که اینقدر غصه نبودنش را بخوری، خیلی نامردیه خیلی بی انصافیه، پس سهم من از زندگی چیه

نمیدانم بخاطر من است که وقت میگذاری و محبتهایت را به نظاره مینشینم و آرام دل بیقرارم میشوی یا اینکه دلیل بودنهایت من نیستم، به هر حالت میدانم آنقدر دوستت دارم که با دیدنت غرق در آرامش و لبخند میشوم، میخواستم بگویم از تو ممنونم، همین